-
1 nieobojętn|y
adj. 1. [osoba] (podatny) susceptible (na coś to sth); (wrażliwy) concerned (na coś about sth); empath(et)ic (na coś to sth)- był człowiekiem nieobojętnym na pochlebstwa/wdzięki kobiet he was susceptible to flattery/female charms- ludzie nieobojętni na cierpienia innych people who are moved by the suffering of others2. (mający wpływ) [wynalazek, dzieło, dowody] of some bearing (dla czegoś on sth); (mający znaczenie) [los, powodzenie, przyszłość] of some significance (dla kogoś/czegoś to sb/sth)- jej los jest mi nieobojętny I’m not indifferent to her fate3. (szkodliwy) [substancje, materiały] detrimental (dla czegoś to sth)- nadmierne spożycie cukru jest nieobojętne dla zdrowia too much sugar is detrimental to one’s healthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieobojętn|y
-
2 material
[mə'tɪərɪəl] 1. nmateriał m2. adjpossessions, existence materialny; evidence istotny, mający znaczenie dla sprawy* * *[mə'tiəriəl] 1. noun1) (anything out of which something is, or may be, made: Tables are usually made from solid material such as wood.) materiał2) (cloth: I'd like three metres of blue woollen material.) materiał2. adjective1) (consisting of solid(s), liquid(s), gas(es) or any combination of these: the material world.) materialny2) (belonging to the world; not spiritual: He wanted material things like money, possessions and power.) materialny3) (essential or important: evidence that is material to his defence.) istotny•- materialize
- materialise
- materialization
- materialisation -
3 strategiczn|y
adj. (ważny) [punkt, miejsce, manewr] strategic- mieć talent strategiczny to have a talent for strategy- mający znaczenie strategiczne przen. of the utmost importanceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > strategiczn|y
-
4 cenny
-
5 wysoki
high; (człowiek, drzewo, szklanka) tall; ( urzędnik) high(-ranking); (głos, ton) high(-pitched)wysoki na 2 metry — 2 metres (BRIT) lub meters (US) high
* * *a.1. (= wyróżniający się wysokością) tall; (o chłopaku, dziewczynie, domu, kominie, górze) tall; ( o fali) tall, big; ( o obcasach) high; za wysokie progi na twoje nogi you were born on the wrong side of the tracks.2. (= mający wymiar od podstawy do wierzchołka) tall; wyższy ode mnie o dziesięć centymetrów he's ten centimeters taller than me; dom wysoki na trzy piętra a three storey house.3. (= położony powyżej czegoś) high; (o pułapie chmur, locie) high; wyższe partie gór higher parts of the mountains; spotkanie na najwyższym szczeblu top-level meeting; samogłoska wysoka fon. high vowel; wysoki poziom kandydatów high level of knowledge of the candidates; w najwyższym stopniu in the highest degree; wysokie mniemanie o sobie good l. high opinion of o.s.; dzieło wysokiego lotu high-class work, high-standard work.4. (= znaczny) high, heavy; (o cenach, stawkach, cłach, ciśnieniu) high; wysoka stawka ( w grze hazardowej) high stakes; ( o cłach) heavy; najwyższy wymiar kary prawn. capital punishment; wysokie napięcie el. high voltage; strefa wysokiego ciśnienia meteor. high-pressure area; najwyższy czas it's high l. about time.5. (= mający duże znaczenie) high; (o ocenie, nocie, gatunku, odznaczeniu, randze, urzędniku, instancji) high; wysoka stopa życiowa ekon. high standard of living, high living standard; Wysoki Sądzie! Your Honor!; Wysoka Izbo! polit. Honorable Members!; Wysoka Rado! uniw. Honorable Members!; szkoła wyższa institution of higher learning; wyższe wykształcenie college l. university education; stopień wyższy gram. comparative; stopień najwyższy gram. superlative; izba wyższa polit. upper chamber l. house; siła wyższa force majeure; to wyższa szkoła jazdy it's the big league, that's a whole different ball game.6. (o dźwięku, o głosie) high(-pitched); (o tonie, tenorze, sopranie) acute.7. lit. (= wzniosły) superior, lofty, exalted; instytucja wyższej użyteczności high utility (institution); powołany do wyższych celów called for some higher purposes.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysoki
-
6 niego|dny
Ⅰ adj. książk. 1. (niewart) unworthy (kogoś/czegoś of sb/sth); undeserving (czegoś of sth)- czyn niegodny uczciwego człowieka a deed unworthy of an honest man- niegodny szacunku/uwagi/litości undeserving of respect/attention/mercy- niegodny męża stanu unstatemanlike- niegodny mężczyzny unmanly- niegodny wspomnienia incydent a regrettable incident- niegodny zaufania untrustworthy- pomysł niegodny realizacji an idea that isn’t worth implementing- wiersze niegodne druku poems that aren’t worth printing2. (nikczemny) despicable, contemptible- traktować kogoś w sposób niegodny to treat sb in a despicable manner3. (mający mniejszą wartość, znaczenie) unworthy (kogoś/czegoś of sb/sth); beneath (kogoś/czegoś sb/sth)- on jest ciebie niegodny he’s unworthy of you- to praca niegodna jego aspiracji the work is beneath himⅡ niegodzien adj. praed. książk. unworthy (kogoś/czegoś of sb/sth); undeserving (czegoś of sth)- jestem niegodzien twojej miłości I’m unworthy a. undeserving of your loveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niego|dny
-
7 równoznaczn|y
adj. 1. (mający to samo znaczenie) [wyrazy, określenia] synonymous; [oferty, propozycje] equivalent 2. (oznaczający) tantamout- być równoznacznym z czymś to be tantamount to sth- rezygnacja byłaby równoznaczna z przyznaniem się do winy the resignation would be tantamount to an admission of guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > równoznaczn|y
См. также в других словарях:
ważny — ważnyni, ważnyniejszy 1. «mający dużą wagę, duże znaczenie; wiele znaczący, doniosły, istotny» Ważna okoliczność, sprawa, rozmowa. Ważny interes, problem. Ważny powód. Ważna przyczyna. Ważny dokument. ◊ (Co) ważniejsze, (co) najważniejsze… «(naj) … Słownik języka polskiego
jaki — jacy, odm. jak przym. 1. «zaimek zastępujący przymiotniki» a) «używany w pytaniach lub innych zdaniach mających formę pytań» Jaki prezent chcesz dostać na imieniny? Jaką miałeś podróż? Jacy ludzie tu mieszkają? ◊ Jakim prawem, jakim sposobem,… … Słownik języka polskiego
użyteczny — użytecznyni, użytecznyniejszy «przynoszący pożytek, przydatny, potrzebny do czegoś, mający praktyczne zastosowanie; pożyteczny» Użyteczna praca. Użyteczna rzecz. Użyteczna roślina. Być w czymś użytecznym. Być, stać się użytecznym komuś, jakiejś… … Słownik języka polskiego
funkcjonalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, funkcjonalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z funkcją, funkcjonowaniem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Funkcjonalna zależność procesów psychicznych od otoczenia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adwerbialny — jęz. «przysłówkowy, mający znaczenie przysłówka» Zdanie adwerbialne. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
incydentalny — 1. «wynikający z incydentu, związany z incydentem; przypadkowy, uboczny, okolicznościowy» Incydentalna sprawa. Incydentalne zjawisko. 2. praw. «mający znaczenie uboczne w sporze sądowym» Skargi incydentalne. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
nieobojętny — nieobojętnyni 1. «zainteresowany czymś; czuły, wrażliwy, podatny» Człowiek nieobojętny na pochlebstwa. 2. «przedstawiający pewną wartość, mający znaczenie; ważny» Wynalazek nieobojętny dla rozwoju techniki. Nieobojętne szczegóły … Słownik języka polskiego
rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników … Słownik języka polskiego
skądinąd — «zaimek przysłówkowy» a) «oznaczający miejsce, źródło czegoś, inne niż to, o którym mowa» Ja nic mu nie mówiłem, dowiedział się o tym skądinąd. Przyjechał skądinąd niż jego brat. b) «mający znaczenie ekspresywne: poza tym, zresztą» Człowiek… … Słownik języka polskiego
sygnatura — ż IV, CMs. sygnaturaurze; lm D. sygnaturaur 1. «znak, napis rozpoznawczy mający znaczenie podpisu» Sygnatura banku. Postawić swoją sygnaturę. 2. «znak cyfrowy lub literowo cyfrowy umieszczony na książce, określający jej miejsce w bibliotece» 3.… … Słownik języka polskiego